Edward Bach wordt geboren op 24 september 1886 in de buurt van Birmingham, Engeland. Al op jonge leeftijd toonde hij interesse in geneeskunde en de natuur, en stond bekend als een gevoelig en observerend persoon.
Op 20-jarige leeftijd begon hij zijn studie geneeskunde en behaalde zijn examen in 1913 aan het University College Hospital in Londen, waar hij in 1914 zijn medische licentie ontving. Tijdens zijn studie werd duidelijk dat hetzelfde geneesmiddel bij verschillende patiënten met dezelfde symptomen niet altijd hetzelfde gewenste resultaat had. De psychologische en persoonlijke oorzaken bleven hem bezighouden.
Bach bleef verbonden aan het University College Hospital, eerst op de afdeling spoedeisende hulp en later als assistent op de bacteriologische en immunologische afdeling. Hier begon zijn interesse in bacteriestammen. Hij slaagde erin zeven bacteriestammen te ontwikkelen als vaccins, waarmee hij bekendheid verwierf als wetenschapper.
In 1917 werd bij Bach een kwaadaardige tumor van de milt gediagnosticeerd en volgde een gezondheidscrisis. Hem werd verteld dat hij nog drie maanden te leven had, maar Bach overwon de ziekte. Hij was ervan overtuigd dat zijn vastberadenheid hem had gered. Er was nog veel te doen.
Van 1918 tot 1922 werkte Bach verder aan de ontwikkeling van vaccins en homeopathische nosoden aan het London Homoeopathic Hospital. Hij koppelde elk nosode aan gemoedssymptomen die hij bij patiënten had waargenomen. Op basis hiervan creëerde hij zeven zogenaamde persoonlijkheidstypen van zijn patiënten.
Bach opende in 1920 een algemene praktijk in de Harley Street in Londen. Hij worstelde in die tijd met het feit dat de geneeskunde vooral functionele klachten behandelde in plaats van de mens als geheel te beschouwen.
Ondanks het succes van zijn praktijk en behandelingen besloot Bach verder te onderzoeken. Hij besefte dat hij met de Bach-nosoden niet alle chronische ziekten kon genezen en wilde geneeswijzen vinden die niet gebaseerd waren op ziekteverwekkende stoffen. Daarom gaf Edward Bach in 1930 zijn succesvolle praktijk in Londen op om zich in een rustige landelijke omgeving te wijden aan verder onderzoek naar natuurlijke geneesmethoden.
In de natuur zocht hij naar een vervanging voor de nosoden. Stap voor stap ontdekte hij de inmiddels wereldberoemde Bachbloesems. Vanuit zijn 7 persoonlijkheidsgroepen ontwikkelde hij 38 gemoedstoestanden, waarvan de negatieve kant zich weerspiegelt in elke bloem. Het innemen van het juiste bloesemessence zou moeten leiden tot harmonisatie op het emotionele niveau en zo invloed hebben op de lichamelijke symptomen.
Bach publiceerde het werk ‘Heal Thyself’, in het Duits vertaald als ‘Heile dich selbst’. In 1936 beschouwde Bach zijn bloementherapie als voltooid en begon hij zijn inzichten tijdens lezingen aan een breder publiek bekend te maken.
In hetzelfde jaar overleed Dr. Edward Bach aan hartfalen in Sotwell. Hij was slechts 50 jaar oud, maar liet een unieke schat aan ervaringen en een medisch systeem achter dat over de hele wereld wordt gebruikt. Zijn nalatenschap wordt voortgezet door zijn vrienden en collega’s, Nora Weeks en Victor Bullen, en heeft geleid tot het huidige Bach Centre in Engeland, van waaruit zijn leer in de geest van Dr. Bach verder wordt verspreid.
Edward Bach werd geboren op 24 september 1886 in de buurt van Birmingham, Engeland. Al op jonge leeftijd toonde hij interesse in geneeskunde en de natuur, en viel hij op als een gevoelige, observerende persoon.
Op 17-jarige leeftijd begon hij te werken in de gieterij van zijn vader. Hier werd hij geconfronteerd met de sociale vraagstukken van die tijd, zoals arbeidsomstandigheden en sociaal-medische thema’s. Er wordt gezegd dat hij in die tijd al nadacht over de mogelijkheid dat chronische lichamelijke ziekten een psychische oorzaak zouden kunnen hebben.
Met 20 jaar begon Bach aan zijn studie geneeskunde en behaalde zijn diploma in 1913 aan het University College Hospital in Londen. In 1914 ontving hij zijn artsenlicentie. Tijdens zijn studie werd het duidelijk dat dezelfde medicijnen bij verschillende patiënten met vergelijkbare symptomen niet altijd hetzelfde gewenste resultaat opleverden. Hij bleef geïnteresseerd in de psychologische en persoonlijkheidsgerelateerde oorzaken.
Bach bleef werkzaam aan het University College Hospital, eerst op de afdeling voor ongevallen, later als assistent op de afdelingen bacteriologie en immunologie. Hier begon hij zijn onderzoek naar bacteriestammen. Bach slaagde erin zeven bacteriestammen te ontwikkelen als vaccins, wat hem bekendheid als wetenschapper opleverde.
In 1917 werd bij Bach een kwaadaardige tumor in de milt vastgesteld, gevolgd door een ernstige gezondheidscrisis. Hem werd verteld dat hij nog drie maanden te leven had. Echter, Bach overwon de ziekte. Hij was ervan overtuigd dat zijn vastberadenheid hem had gered. Er was nog veel werk te doen.
Van 1918 tot 1922 werkte Bach verder aan de vaccins bij het London Homoeopathic Hospital en ontwikkelde hij homeopathische nosoden. Hij koppelde elke nosode aan gemoedssymptomen die hij bij zijn patiënten had waargenomen. Op basis hiervan formuleerde hij zeven zogenaamde persoonlijkheidstypen van zijn patiënten.
1920 opende Bach een algemene praktijk in Harley Street in Londen.
Hij worstelde destijds met het feit dat de geneeskunde vooral functionele klachten behandelde, in plaats van de mens als geheel te zien.
Ondanks het succes van zijn praktijk en behandelingen besloot Bach verder te willen onderzoeken. Hij wist dat hij met de Bach-nosoden niet alle chronische ziekten kon genezen en hij wilde geneesmethoden ontwikkelen die niet gebaseerd waren op ziekteverwekkende stoffen. Daarom gaf Edward Bach zijn succesvolle praktijk in Londen in 1930 op om zich in een rustige, landelijke omgeving te wijden aan verdere onderzoek naar natuurlijke geneesmethoden.
In de natuur zocht hij naar een vervanging voor de nosoden. Stap voor stap ontdekte hij de inmiddels wereldberoemde Bachbloesems. Vertrekkend vanuit zijn 7 persoonlijkheidsgroepen ontwikkelde hij 38 gemoedstoestanden, waarvan de negatieve zijde in elke bloem weerspiegeld wordt. Het innemen van de juiste bloesemessentie zou leiden tot harmonisatie op het niveau van de ziel en zo invloed hebben op de lichamelijke symptomen.
Bach publiceerde het werk ‘Heal Thyself’, in het Duits vertaald als ‘Heile dich selbst’. In 1936 beschouwde Bach zijn bloementherapie als voltooid en begon hij zijn bevindingen bekend te maken aan een breder publiek tijdens lezingen en reizen.
In datzelfde jaar overleed Dr. Edward Bach op 50-jarige leeftijd aan hartfalen in Sotwell. Hij liet echter een unieke schat aan ervaring achter en een medisch systeem dat wereldwijd wordt gebruikt. Zijn nalatenschap werd voortgezet door zijn vrienden en collega’s, Nora Weeks en Victor Bullen, en leidde tot de oprichting van het huidige Bach Centre in Engeland, vanwaaruit, in lijn met de visie van Dr. Bach, zijn leer over de hele wereld wordt verspreid.
